Już w 1905 r., 10 lat po odkryciu przez Röntgena promieniowania X, w brytyjskim patencie oznaczonym numerem 1609 proponowano poddanie żywności promieniowaniu jonizującemu radu w celu poprawy jej stanu higienicznego. Jednakże pierwsze próby wykorzystania utrwalania radiacyjnego na skalę przemysłową nie powiodły się z powodu braku odpowiedniej ilości radu oraz małej mocy dostępnych w tym czasie urządzeń wytwarzających promienie X. W 1921 r. zaproponowano zastosowanie promieni X do inaktywacji włośni. Pierwszej pomyślnie zakończonej próby utrwalania radiacyjnego żywności dokonano w 1943 r., a obiektem zabiegu były parówki. Po wojnie prace te kontynuowano w wielu krajach, w Stanach Zjednoczonych w ramach programu badawczego pod hasłem "Atoms for Peace". Napromienianie, jak żadna inna metoda konserwacji żywności, zostało objęte wówczas olbrzymim zakresem badań nad jego wpływem na zdrowie człowieka. Rozpoczęte we wczesnych latach sześćdziesiątych prace konsultacyjne prowadzone pod egidą FAO, IAEA i WHO na temat toksykologicznego, odżywczego i mikrobiologicznego aspektu napromieniania żywności, doprowadziły do opublikowania raportu, w którym orzeczono, że utrwalanie radiacyjne żywności dawką do 10 kGy nie przedstawia ryzyka toksykologicznego ani mikrobiologicznego oraz nie zmniejsza wartości odżywczej tak konserwowanych produktów spożywczych (Wholesomeness of irradiated food, WHO Technical Report Series 659, Genewa, 1981). Stwierdzono w nim także, że nie są potrzebne dalsze badania toksykologiczne żywności utrwalonej wyżej wspomnianą dawką. FDA (Food and Drug Administration) zaaprobowała 22.07.1985 r. stosowanie napromieniania do inaktywacji włośnia spiralnego (Trichinella spiralis) dawką 0,3–1 kGy, 02.05.1990 r. do produktów drobiowych w celu zmniejszenia skażenia bakteriami Salmonella, Campylobacter i Listeria monocytogenes dawką do 3 kGy, 02.12.1997 r. do świeżej i mrożonej wołowiny, baraniny i wieprzowiny w celu niszczenia mikroorganizmów chorobotwórczych dawką do 4,5 kGy dla mięsa chłodzonego i do 7 kGy dla mięsa mrożonego, 21.07.2000 r. dekontaminację jaj dawką do 3 kGy. 22.02.1999 r. Unia Europejska wydała dwie dyrektywy, z których pierwsza ma na celu ujednolicenie prawa dotyczącego stosowania napromienia w krajach członkowskich (Directive 1999/2/EC ), druga zaś ustala pozytywną listę produktów, które mogą być napromieniane (Directive 1999/3/EC ). Działania takie sprawią zapewne, że utrwalanie radiacyjne żywności będzie coraz powszechniejsze, a dostęp do tak utrwalonych środków spożywczych łatwiejszy. Obecnie postuluje się także, aby stosować tak dużą dawkę, dzięki której będzie możliwe osiągnięcie żądanego efektu.


Wykonał Jarosław Rachubik